de Cavia


DE GESCHIEDENIS
Cavia's komen oorspronkelijk uit ZuidAmerika (Peru) waar de Inca's ze als huisdieren hielden. Waarschijnlijk zijn ze omstreeks 1580 door Nederlandse zeevaarders meegenomen naar Europa, waar ze zich onmiddellijk tot geliefd huisdier ontplooiden.

De cavia is een dagdier, zeer geschikt als huisdier ook voor kleinere kinderen. Hij heeft een zeer handzaam formaat en krabt of bijt zelden; hij zal ten hoogste tegenstribbelen als hij opgepakt wordt. Dat cavia's steeds meer aan populariteit winnen bij kinderen heeft niet alleen een opvoedkundige waarde, maar door het omgaan met dieren leert de jeugd ook dat zij medeverantwoordelijk is voor de natuur.

HUISVESTING
In uw huisdierenspeciaalzaak zijn verschillende hokken en kooien verkrijgbaar. De ideale maat voor een cavia is minimaal 40x60 cm en 40 cm hoog. Voor twee cavia's moet de kooi minimaal anderhalf keer zo groot zijn. In een drinkfles geven we iedere dag vers drinkwater en voor het voer is een zware aardewerk voerbak ideaal. Een geïnstalleerd slaaphok wordt in ieder geval graag en regelmatig gebruikt. De kooi van een cavia moet op een vocht en tochtvrije plaats gezet worden. Daarnaast moet er voldoende licht aanwezig zijn, zonder dat de zon in het hok schijnt. Als bodembedekking kunt u houtvezel gebruiken met daarop voldoende hooi. Vaak wordt onder het bodemmateriaal een laagje kattenbakkorrels aangebracht (met milieukeur, dan kan alles bij het schoonmaken in de groencontainer!) voor een optimale opname van de urine. De kooi moet minimaal éénmaal per week schoongemaakt worden. Hierbij wordt alle bodembedekking verwijderd. Door een schone kooi kunnen veel ziektes voorkomen worden.

DE VOEDING
De cavia is net als de mens en de aap niet in staat vitamine C aan te maken in het eigen lichaam. De voeding van de cavia bestaat daarom dan ook voornamelijk uit producten met een hoog vitamine C gehalte. De dagelijkse voeding moet minimaal 20 mg vitamine C bevatten. Bij ziekte of dracht moet deze hoeveelheid verdubbeld worden. Evenals het konijn is de cavia een herbivoor (planteneter) en heeft hij een lang spijsverteringskanaal. Het is daarom belangrijk dat het voer voldoende ruwvezels bevat. Een volwassen cavia met een lichaamsgewicht van ongeveer 1 kilogram heeft per dag aan circa 35 gram hoogwaardig caviavoer voldoende, 's ochtends de helft en 's avonds de andere helft. Dagelijks vult u dit aan met wat Vitamine C rijke groente, zoals koolsoorten, fruit, bladgroente, paprika, wortels, of bieten. Altijd met mate en resten goed opruimen ter voorkoming van schimmelvorming. Een cavia is een heel rustige, langzame eter, die van afwisseling houdt. Belangrijk is dus dat er te allen tijde iets eetbaars, vooral frisgeurend hooi, in de kooi aanwezig is.

Geef een cavia elke dag vers water, ongeveer 100 ml, afhankelijk van de hoeveelheid groenvoer. Verder maken een zoutblokje en een knaagsteen de voeding compleet

WETENSWAARDIGHEDEN
De cavia kan men verdelen naar de vachtsoort. Men onderscheidt de gladhaar, borstel, langhaar, shelty, tessel en rex. De gemiddelde leeftijd van een cavia is 4 tot 6 jaar, maar er zijn ook voorbeelden van cavia's die 9 jaar geworden zijn.

Een cavia is een echt groepsdier, en houdt van gezelschap in welke vorm dan ook, maar vooral van zijn eigen soortgenoten. Plaatst men een paartje bij elkaar, dan krijgen ze onvermijdelijk 3 tot 4 maal per jaar jongen. Het is echter heel goed mogelijk om meerdere dieren van gelijke sekse bij elkaar te houden.

Zeugen (vrouwtjes) zijn in de regel heel verdraagzaam, maar ook beren (mannetjes) kunnen heel minnelijk samen leven mits ze op jonge leeftijd bij elkaar gezet worden en er geen zeugen in de buurt zijn die ze kunnen ruiken of zien. Een cavia kan echter ook in zijn eentje bijzonder gelukkig zijn, zeker als hij genoeg aandacht krijgt van zijn baasje. Zij zullen dan ook snel hun verzorger herkennen. Cavia's communiceren met verschillende geluiden, zoals fluiten, piepen, knorren en klappertanden.

VOORTPLANTING
Cavia's zijn al op zeer jonge leeftijd geslachtsrijp. Beertjes beginnen al achter hun zusjes en moeder aan te jagen vanaf een leeftijd van vier weken. Een zeugje moet tussen de 7 en de 12 maanden haar eerste nestje hebben gehad.

Na het eerste jaar levert het verharden van het bekken aanzienlijke problemen bij het werpen op. Ongeveer een maand worden het beertje en het zeugje bij elkaar gehouden. Het zeugje zal dan zeker gedekt zijn. Het zeugje dat al drachtig is wordt zichtbaar dikker. Het is verstandig om het beertje van het zeugje te scheiden, voordat de jongen geboren worden.

Het is bijzonder belangrijk dat het zeugje optimale rust krijgt, en aan het eind van de dracht, die ongeveer 63 tot 67 dagen duurt, niet te vaak opgetild wordt. Vanaf de vijftigste dag kan men de jongen voelen bewegen. Meestal krijgt de cavia, die slechts twee tepels heeft, maar 3 of 4 jongen. Naast het zogen beginnen de jongen na enkele dagen ook al uit de voerbak te eten. Met 5 a 6 weken moeten de jongen uit elkaar worden gehaald. Het gewicht is dan ongeveer 3 ons.

GEZONDHEIDSZORG
In de omgang zal de nodige voorzichtigheid in acht moeten worden genomen. Het laten vallen van een cavia kan funest zijn. Het diertje heeft korte pootjes aan zijn relatief logge lichaam. Inwendige bloedingen, kneuzingen en zelfs botbreuken zijn na een valpartij niet uitgesloten. Laat kinderen op de grond gaan zitten voordat ze met hun cavia knuffelen. Zo wennen ze aan elkaar.

Darmstoornissen, meestal diarree, kunnen een voedingskwestie zijn. Zij kunnen veroorzaakt worden door bevroren of bedorven groenvoer, maar ook veranderingen in het menu kan de oorzaak zijn. De tweede belangrijke oorzaak is tocht en grote temperatuursverschillen. Een cavia dus nooit op een vochtige en tochtige plaats zetten, en verwijder groenteresten uit de kooi. Let er ook op dat de kinderen de cavia niet laten meegenieten van hun snoepgoed. Het diertje verdraagt dit erg slecht.
De lastigste huidparasiet bij de cavia is de schurftmijt. De mijt nestelt zich in de opperhuid en veroorzaakt hierdoor jeuk. De cavia gaat zich krabben en krijgt hierdoor wondjes. De cavia moet dan behandeld worden met een antischurftmiddel.
Verlamming treedt op bij Vitamine C gebrek. Dit vitaminentekort veroorzaakt gewrichtsaandoeningen die zo pijnlijk zijn dat de cavia stijf wordt en verlamd lijkt. Als u dit merkt, geef dan een tijd een vitaminepreparaat door het voer en/of drinkwater.
De beertjes hebben een vetklier achter op het lichaam en deze moet indien nodig regelmatig worden schoongemaakt om ontsteking te voorkomen. Als de vacht rond deze klier te vet wordt, de cavia met een knaagdier of kattenshampoo wassen.
De nagels van de cavia moeten regelmatig geknipt worden. Als dit bij u een probleem geeft, kunt u dit bij de Discus huisdierenspeciaalzaak of dierenarts laten doen.
Let ook op de tanden van de cavia. Ze moeten knagen om hun tanden kort te houden.Als u de cavia letterlijk met lange tanden ziet eten, dan moet u de tanden zo snel mogelijk door een dierenarts laten bijvijlen. Om dit te voorkomen moet u zorgen voor goed voer en een knaagsteen.
 
De vacht van een gladharige cavia onderhoudt u het makkelijkst met een rubber borsteltje. Dit stimuleert ook de doorbloeding van de huid. De langhaar cavia moet met een zachte borstel worden geborsteld, maar bovendien ook met een kam worden gekamd. Is de vacht vuil dan kan deze worden gewassen. Neem hiervoor knaagdier of kattenshampoo. Het is voor een langhaar cavia belangrijk dat er een antiklitmiddel in de shampoo zit.